Na terenie Polski żyje kilkadziesiąt różnych gatunków małży i ślimaków żyjących w środowisku wodnym. Wśród nich są gatunki chronione np. dość często spotykana szczeżuja wielka. Małże wcale nie są zwierzętami osiadłymi, jak sądzą niektórzy i tylko nieliczne gatunki prowadzą prawdziwie osiadły tryb życia. Ciało jest okryte charakterystyczną, dwuczęściową muszlą. Małż może przemieszczać się przy pomocy mięsistej nogi, żłobiąc głęboki rów w podłożu. Odżywiają się zawiesiną organiczną odfiltrowywaną z wody. Do najbardziej popularnych ślimaków zalicza się: zatoczki (które są hermafrodytami), rozdętki, świderki (są ślimakami zamieszkującymi podłoże, które ciągle je wzruszają, drążąc w nim tunele, mogą stanowić zagrożenie dla ikry), błotniarki (które nie dość, że żarłoczne, to szybko osiągają duże rozmiary, a ponadto są często żywicielami pośrednimi motylicy wątrobowej), skójki oraz racicznice. Niektóre gatunki ślimaków żyją w podłożu przyczyniając się do jego natlenienia. Innym rodzajem bezkręgowców bardzo rozpowszechnionych w polskich akwenach są pijawki. Występują zarówno gatunki niebezpieczne dla ryb, jak i odżywiające się roślinami lub polujące na bezkręgowce. Wśród innych bezkręgowców popularne są: moczarki, rogatki, ośliczki pospolite, oczliki, rozwielitki i różne inne pierwotniaki. W naszych akwenach słodkowodnych spotyka się także: wrotki (najmniejsze zwierzęta wielokomórkowe - mniejsze od pierwotniaków), gąbki (znane z mórz, ale występujące również w wodach słodkich, ich kolonie pokrywają połacie różnego rodzaju podłóż), mszywioły (w wodach słodkich żyje ich 20 gatunków), jamochłony (najczęściej spotyka się któryś z gatunków stułbi - dorasta nawet do 7 mm długości), wirki (należące do grupy robaków płaskich). Wszystkie te drobne żyjątka stanowią bardzo ważny, z ekologicznego punktu widzenia, składnik ekosystemów wodnych. Zamieszczone tu zdjęcia pokazują niektóre z tych zwierząt (zobserwowane przeze mnie), rzadko budzące szczególne zainteresowanie płetwonurków.